"Λέξω προς αιθέρα"

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Οι "μετενέργειες" από την ψήφιση των μέτρων


Έγινε η κρίσιμη ψηφοφορία και τα μέτρα ψηφίστηκαν από τη Βουλή, αλλά με τέτοια πλειοψηφία που στους μεν κυβερνητικούς μας εταίρους έφερε κατάθλιψη, ενώ στους τροϊκανούς έντονο προβληματισμό αν πρέπει ή δεν πρέπει να μας δώσουν τη δόση.  
Η τριμερής λοιπόν κυβερνητική κοινοπραξία καταρρέει. Μαζί της και η μνημονιακή προοπτική της χώρας μας. Και τα δύο κρέμονται από το ισχνό νήμα των 153 βουλευτών.
Η ΔΗΜΑΡ τελικά δεν ψήφισε τα μέτρα της τρόικας. Της παραήτανε δεξιά. Αλλά, δηλώνοντας απλώς παρούσα, και τα ψήφισε,. Της παραήτανε αριστερή η καταψήφισή τους. Προτίμησε το μεσοβέζικο, της ψήφισης και μη ψήφισης συγχρόνως. Δεν είναι κανένα σπουδαίο θέμα η σωτηρία ή η καταστροφή μιας χώρας, για να πρέπει να πάρεις ξακάθαρη θέση. Είναι εντελώς αμελητέο. Γι` αυτό και ό, τι ήθελε προκύψει. Ιδού ο υψηλός βαθμός συναίσθησης της ευθύνης
Το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου, αυτού του μεγάλου Πολιτειολόγου και πολιτικού, μετά τη διάλυσή του από τον προκάτοχό του, τώρα πνέει τα λοίσθια.. Επί τέλους! Πολύ άργησε. Δεκαετίες ολόκληρες. Έπρεπε να ολοκληρώσει παντελώς το καταστροφικό του έργο στην έρημή μας χώρα και μετά να εκλείψει.
Δυστυχώς η Ιστορία παρεμβαίνει συχνά κατόπιν εορτής, όταν πια το κακό συντελείται, όταν το δράμα φτάνει στην πλήρη ολοκλήρωσή του. Και όχι μόνον αυτό. Οι συντελεστές του δράματος δεν πληρώνουν. Συνεχίζουν να απολαμβάνουν τους πλουσιοπάροχους καρπούς από τη διάπραξή του. Πληρώνουν άλλοι, ο λαός, που δε φταίει ή ευθύνεται απειροελάχιστα σε σχέση με τους συντελεστές του δράματος. Γιατί αυτή η διπλή αδικία;
Γιατί οι συντελεστές των δραμάτων στις ιστορίες των ανθρώπινων κοινωνιών εμποδίζουν την Ιστορία να επέμβει έγκαιρα. Της κλείνουν την καταπακτή ανάδυσής της στο προσκήνιο των γεγονότων. Έχουν αυτή τη δυνατότητα. Είναι οι λαθρεπιβάτες της, όπως λέγαμε άλλη φορά. Και διαπράττουν απρόσκοπτα τα αίσχη τους κατ` εξακολούθηση. Και μόνο, όταν έρθει η «λύση» του δράματος, η εκτεταμένη τραγωδία, οπότε αδυνατούν να εμποδίσουν άλλο την παρέμβαση της Ιστορίας, αυτή επεμβαίνει με το διπλά άδικο τρόπο, τιμωρώντας άλλους από αυτούς που πρέπει
Τι ήταν το ΠΑΣΟΚ στην πολιτική μας Ιστορία; Μια οικογενειακή επιχείρηση, που στήθηκε από τον πατέρα και διαλύθηκε από το γιο. Είχανε το δικαίωμα, αφού δική τους ήτανε. Και τους απέφερε πάμπολλα κέρδη. Οι άλλοι που ενεπλάκησαν στη λειτουργία αυτής της επιχείρησης από την προφανή σκοπιμότητα και αυτοί δε ζημιώσανε. Την καλή τους την κάνανε και με το παραπάνω. Και δεν τιμωρήθηκαν. Ένας μόνο μπήκε μέσα. Αλλά είναι ένας μέσα στους άπειρους. Τίποτα δηλαδή. Όλοι οι άλλοι ζουν και σχεδόν βασιλεύουν πολιτικά. Θα αναλάβουν και πρωτοβουλίες να σώσουν την Αριστερά  Ναι. Το δηλώνουν και δεν ντρέπονται. Και γιατί να ντραπούν; Αφού μέχρι τώρα επί δεκαετίες ασχημονούσαν και αντί να ζημιώνουν ανταμοίβονταν. Ψευδολογούσαν μεταστρεφόμενοι και ψηφίζονταν

Όταν έγινε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ο γιος του ιδρυτή του, ο λεγόμενος Γιωργάκης, επειδή για την περίπτωσή του ίσχυσαν εντελώς ειδικές συνθήκες αναγόρευσης, πέρα από τα άρθρα που έγραψα τότε στο «αντί» σκάρωσα κι ένα στιχούργημα, που το μελοποίησα, για τον ίδιο και τους αναγορευτές του. Τους το αφιερώνω. Ως επιμνημόσυνο ταιριάζει νομίζω στην περίσταση.



Όχι στη δημοκρατία, ναι στα γονίδια. Ο πολιτικός μας πολιτισμός

«…Βλέπω τα μάτια σας… και διαβάζω το χρέος μου…» (*)
μας είπε εν όψει εκλογών και ξύπνησε το δέος μου

Πατήρ, υιός και εγγονός                                     
Δόξα να `χει ο θεός                                              
Πατήρ, υιός και εγγονός                                     
Δόξα σοι ο θεός                                                   
Που γίνανε τριάδα                                              
Κι οι τρεις τους στην αράδα                               
Σώζουν αυτή τη χώρα                                          
Απ` την κακιά της ώρα                                       

Πατήρ, υιός και εγγονός                                 
Μέγας είναι ο θεός                                           
Πατήρ, υιός και εγγονός                                 
Μεγάλος ο θεός                                                
Μας στέλνει και τον τρίτο                            
Που `ναι βρεγμένο σπίρτο                                      
Παλεύεις να τ` ανάψεις                                        
Ώσπου να το πετάξεις                                           

Μα κι αν δε βγάζει σπίθα φως
Δεν είναι λόγος τώρα αυτός
Να κάνεις πέρα αρχηγό
Σταλμένο απ` το θεό
Κι άμα δε λέει να λάμψει
Θα του εκπέμπουν λάμψη
Οντάρια δίχως μπόι
Που σέρνονται στη χλόη

Μα και στη φύση του ερπετού
είναι ν` αλλάζει πού και πού
Και κεί στην ψεύτικη αλλαγή
Να βρίσκει την τροφή
Γι` αυτό και λεν αλλάζουν
Να μη θαρρείς πως μοιάζουν
Αυτοί που τρώνε τώρα
Μ` εκείνους πριν μια ώρα

Πατήρ, υιός και εγγονός
Και όλα γίνονται αλλιώς
Πατήρ, υιός και εγγονός
Αλλάζει ο Μανωλιός           
Τη μια διαβάζει χρέος
Καθώς κοιτά το πέος
Την άλλη το πειράζει  
Κι άλλη εποχή χαράζει                          

Πατήρ, υιός και εγγονός                                     
Δόξα να χει ο θεός
Πατήρ, υιός και εγγονός 
Δόξα σοι ο θεός                                                   
Που γίνανε τριάδα
Και μας περνάν αράδα
Και πίσω τα ερπετά της
Θωπεύουν τ` αχαμνά της

                                        
* Γ. Παπανδρέου σε σποτ προεκλογικής διαφήμισης          

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου